Selçuklu ve Osmanlı geleneklerinde kullanılan çok yaygın bir desendir. Seramik eserleri süslemek için çeşitli çiçekler tasvir edilmiştir: Lale, gül, karanfil, sümbül, nilüfer, elma çiçeği ve nar. Her çiçeğin sembolik bir anlamı vardır. Örneğin; Lale, Osmanlıca ve Arapça da Allah yazılışına benzer, Gül, hem aşkı hem de İslam peygamberi Muhammed'i temsil eder. Aşkı temsil eder çünkü evrensel olarak kabul edilen bir aşk sembolüdür - bu yüzden yaprakları küçük kalpler gibi görünecek şekilde stilize edilmiştir. Muhammed'i temsil eder çünkü kokusunun Muhammed'e ait olduğuna inanılır. Karanfil sağlığı temsil eder. Sümbül ve nilüferler doğanın gençleşmesini temsil eder. Nar doğurganlığı ve bereketi temsil eder.
Internet Explorer tarayıcısının 9.0 ve daha eski sürümlerini desteklememekteyiz. Web sitemizi doğru görüntüleyebilmek için tarayıcınızı güncelleyebilirsiniz, güncelleyemiyorsanız başka bir tarayıcıyı ücretsiz yükleyebilirsiniz.